توهین به رئیس سازمان انرژی اتمی در روز قدس واکنش‌برانگیز شد

 سال 91 علیه هاشمی‌رفسنجانی، سال 96 علیه حسن روحانی، اسحاق جهانگیری و علی مطهری و امسال هم علیه علی‌اکبر صالحی. 

فیلم‌های منتشرشده از راهپیمایی روز قدس امسال حاکی از این است که عده‌ای با دیدن صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی شروع به سردادن شعارهای تندی از جمله «وطن‌فروش» و «مرگ بر منافق» کرده‌اند. در این میان یکی از این افراد خطاب به صالحی گفت «والله بالله دروغگویی» که این سخن با واکنش صالحی مواجه شد. رئیس سازمان انرژی اتمی در واکنشی صریح به فردی که او را «دروغگو» خطاب کرده بود، گفت «ادب داشته باش». 

همین جماعت یا افرادی شبیه به آنها سال گذشته وقتی از کنار روحانی در راهپیمایی روز قدس رد می‌شدند، شعار مرگ بر منافق، مرگ بر فتنه‌گر، مرگ بر آخوند آمریکایی دادند. نه یک‌بار نه دوبار. بلکه دقایقی پشت‌سر و کنار روحانی راهپیمایی کردند و شعار دادند، گویا فراموش کرده بودند که برای حمایت از قدس و در اعتراض به اسرائیل به خیابان‌ها آمده بودند. 

سال گذشته، علی مطهری هم در حاشیه راهپیمایی در حال گفت‌وگو با خبرنگاران بود که از پس‌زمینه تصویر پشت‌سر او صدای شعار مرگ بر فتنه‌گر و مرگ بر منافق شنیده می‌شد. دوربین کمی که عقب‌تر می‌رود. یک نفر را روی ویلچر نشان می‌دهد که شعار می‌دهد و بقیه هم تکرار می‌کنند. 

روزنامه جمهوری اسلامی همان زمان نوشت: «امروز مشاهده صحنه‌هایی از شعاردهی افراد سازمان‌یافته علیه آقای روحانی من را به یاد همین صحنه‌ها در زمان مرحوم هاشمی انداخت. همه اینها افرادی شناخته‌شده و قابل پیگرد هستند. خدا پایه‌گذاران این بدعت شوم که عاقبت گریبان خودشان را هم خواهد گرفت به راه راست هدایت کند... روحانی- بنی‌صدر... پیوندتان مبارک!!! این است گرامیداشت روز قدس؟».

روز قدس سال 91 هنگامي که مرحوم هاشمی از خیابان استاد نجات‌اللهی وارد خیابان انقلاب شد، ناگهان جمعی با شعار «مرگ بر ضد ولایت فقیه» به استقبال آیت‌الله رفتند. گویی از قبل می‌دانستند هاشمی‌رفسنجانی از کدام خیابان وارد خیابان انقلاب می‌شود. به ادعای خبرگزاری فارس، هاشمی‌رفسنجانی با شعارهای مردم بدرقه و از مسیر راهپیمایی خارج می‌شود. 

 این در حالی است که به نوشته رسانه‌ها همان زمان محمود احمدی‌نژاد از خیابان 12 فروردین وارد خیابان انقلاب می‌شد و به سمت دانشگاه تهران حرکت می‌کرد اما نه‌تنها خبری از شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه نبود بلکه جماعتی با شعارهای «صل علی محمد، بوی رجایی آمد» به استقبال رئیس دولت رفتند. 

در همه این سال‌ها چهره‌های اصولگرا تمایلی به واکنش نشان‌دادن به چنین برخوردهایی نداشته‌اند؛ آن هم درحالی‌که شعار‌دهندگان به‌لحاظ فکری و سیاسی یا اصولگرا هستند یا به این جناح سیاسی بسیار نزدیک‌اند. در ماجرای شعاردادن علیه صالحی، محمود واعظی، رئیس دفتر حسن روحانی در صفحه اینستاگرامش نوشت: «متأسفانه در حین راهپیمایی روز جهانی قدس که همه باید علیه رژیم جنایتکار صهیونیستی و حامیان آمریکایی و منطقه‌ای‌اش فریاد بکشند؛ برخی افراد به جناب آقای دکتر صالحی بی‌احترامی کردند. ولایت‌پذیری، عشق به کشور و مردم، همچنین تلاش‌های صادقانه و ارزنده ایشان در پیشبرد فناوری هسته‌ای کشور، به‌ویژه در سال‌های اخیر، انکارناپذیر است. بی‌تردید حتی اگر عده‌ای چشم در برابر حقیقت ببندند، آیندگان تلاش‌های این همکار خدوم و صبور دولت برای ایران را خواهند ستود و اجرشان نزد خداوند متعال و قدرشناسی‌شان توسط ملت شریف ایران محفوظ خواهد بود. امیدوارم آنان که نظرات متفاوتی دارند، باور کنند که منطق، بهتر و کارسازتر از توهین است».

حسام‌الدین آشنا هم در صفحه توییتر خود نوشت: «آگاهی از دستاورد‌های غیرنظامی سازمان انرژی اتمی در دوران ۱۳۹۲-۱۴۰۰ کسانی را شرمنده خواهد کرد که ناآگاهانه علیه رئیس آن شعار دادند و کسان دیگری را رسوا خواهد کرد که آگاهانه این طراحی را انجام دادند».

حمید بعیدی‌نژاد، سفیر ایران در انگلستان هم در توییتر خود نوشت: «توهین به دکتر صالحی از سوی چند ناآگاه که از منافع ملی کشور خود هم آگاه نیستند، یک حادثه بسیار تلخ بود. دکتر صالحی را با هر معیاری بسنجیم یک قهرمان ملی است که در تمامی مقاطع کلیدی معاصر کشور نقش بسیار مهمی ایفا کرده است. این اقدام باید از سوی همگان بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای محکوم شود».

سید علیرضا آوایی، وزیر دادگستری، هم در پاسخ به این سؤال که درباره رفتاری که نسبت به علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی، در راهپیمایی روز جهانی قدس صورت گرفت، چه نظری دارد، به ايسنا گفت: در پاسخ به سؤال شما فقط می‌گویم که به‌یقین، پرتاب واژه‌های نتراشیده، موهن و زخم‌آور، به روی مردی دانشور، آراسته و آرام، منطقی و مؤمن -آن هم در ماه خدا- منکری است که اعلام قاطع برائت و بیزاری از آن خاستگاه شرعی، اخلاقی و قانونی دارد. 

کیست که اندک بهره‌ای از آموزه‌های انسانی و دینی برده باشد و از شنیدن این خبر، متأسف و محزون نشود.